مقایسه دو روش بررسی استحکام برشی باند کامپوزیت به عاج دندان انسان در محیط آزمایشگاه

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت باند عاج بررسی عوامل تاثیرگذار در بهبود این چسبندگی می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت ترمیم های کامپوزیت داشته باشد روش بررسی: این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، روی٤٠ دندان مولر سوم انسان انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه ٢٠تایی تقسیم شدند، سپس سطح صافی از عاج سایش یافته در سطح اکلوزال دندان­ها ایجاد شد. سطح عاج به دست آمده توسط اسید سولفوریک ٣٨ درصد اچ شد،  دو لایه باندینگ قرار داده و کیور شد. در این مرحله در داخل مولدهای پلاستیکی که از قبل با قطر داخلی٣ میلیمتر و ارتفاع ٢ میلیمتر تهیه شده­اند و روی سطح عاج قرار گرفته­اند کامپوزیت قرار داده شد و کیور شد. نمونه­ها ٢٤ساعت در آب مقطر قرار گرفتند. گروه اول: در این گروه وقتی مولد هنوز حضور دارد استحکام برشی کامپوزیت  اندازه­گیری شد. گروه دوم: در این گروه بعد از این که مولد برداشته شد استحکام برشی کامپوزیت  اندازه­گیری شد. در هر گروه استحکام باند برشی توسط دستگاه تست یونیورسال LMT100 ارزیابی گردید. یافته­ها: میانگین و انحراف معیار باند برشی ٢ گروه مورد مطالعه به این صورت بود: گروه اول (١٧/٠±٥٢/١٢) و گروه دوم(٢٥/٠±٠٥/١٠).نتایج آزمون آماری نشان داد که بین میانگین استحکام باند برشی گروه­ها تفاوت معنی­دار وجود دارد(001/0p<). نتیجه­گیری: اعمال نیروجهت خارج نمودن مولد قبل از انجام آزمون نهایی می تواند استحکام باند را کاهش دهد.